Naar inhoud

Stevige Praat door Frits: Al 49 jaar in het vak!

Frits Euwes (66) is sociotherapeut bij STEVIG. Hij is bijna 49 jaar in dienst en gaat binnenkort met pensioen. Hij blikt terug op zijn carrière. “Het is cliché, maar het is echt voorbij gevlogen.”

Frits’ loopbaan in de zorg begint in 1974. Als ‘broekie’ van nog maar 17 jaar oud gaat hij aan de slag als aspirant verpleegkundige bij Nieuw Spraeland in Venray; een van de voorgangers van het huidige STEVIG. Hij gaat op kamers en wordt ‘in het wit gehesen’. “Elke zondag ging ik vanuit Heerlen met de trein naar Venray. Dan moest ik een ‘enkeltje Venray’ kopen. Helemaal niet prettig in die tijd, want Venray stond bekend om de vele instellingen voor de geestelijke gezondheidszorg. Een ‘enkeltje Venray’ was toen een bekende uitdrukking. Daarom kocht ik wel eens een kaartje naar Vierlingsbeek”, lacht hij.

Liefde voor het vak

De keuze voor de zorg blijkt een gouden zet. “Ik ben nog nooit met tegenzin naar mijn werk gegaan. Wat ik het mooist vind? Dat je daadwerkelijk iemand kunt helpen om iets te veranderen aan zijn of haar leven. Dat je iemand kunt leren om het zelf te doen. Mensen komen hier binnen en gaan vaak anders weg. Daar zijn ze je dankbaar voor en dat is fijn.”

Frits 49 jaar in het vak

Ontwikkelen

Binnen de organisatie krijgt Frits de mogelijkheid om zich te ontwikkelen tot sociotherapeut. Die term zegt hemzelf niet zoveel. “Tja, het is maar hoe je het noemt. Voor mij is het meest waardevolle om met een brede blik te kunnen kijken naar wat iemand nodig heeft. Zowel op psychisch -, sociaal - als fysiek vlak. Dat ik al die aspecten heb mogen leren, is heel prettig.”

Afwisselend werk

Zijn werk is altijd afwisselend geweest. “De eerste gemengde groepen van mannen en vrouwen, de eerste ambulante cliënten: allemaal hoogtepunten. Elke twee jaar ging ik naar een andere afdeling. Het werk was nooit saai.”

Veranderingen gehandicaptenzorg

Ook de sector blijft in beweging. “Ik heb nog meegemaakt dat we mensen fixeerden op bed en volstopten met medicatie. Dat is gelukkig veranderd. Tegenwoordig staan we naast iemand en kijken we wat iemand nodig heeft. Lukt het even niet? Dan is het ook prima. Dat vind ik mooi. Je ziet zoveel mensen die op latere leeftijd tegen een muur op lopen. Het label ‘lichtverstandelijk beperkt’, kan dan heel pijnlijk zijn. Mij zegt het niet zoveel. Samen met hen kijken naar wat ze wél kunnen in plaats van wat niet lukt, is heel waardevol. De maatschappij draait zo hard dat daar soms geen tijd voor is. Bij STEVIG kan dat wel. Wij leren hen hier zelf keuzes maken en je eigen grenzen aangeven.”

Nieuwe generatie

Voor de nieuwe generatie collega’s heeft Frits nog een tip. “Leer met jezelf omgaan en bedenk hoe je met anderen wilt omgaan. Sta open voor mensen, maar respecteer je eigen grenzen. Je hoeft niet overal een oplossing voor te hebben. Soms is het al genoeg dat je er voor iemand bent.”

Pensioen

Frits gaat dit jaar van zijn pensioen genieten. Hij heeft plannen genoeg: nog meer tijd besteden aan zijn gezin, klussen, lekker naar de camping. “Het eerste half jaar ga ik ontdekken wat ik met mijn vrije tijd wil gaan doen en laat ik het op mij afkomen.” Het afscheid nemen van STEVIG valt hem zwaar. “Ja, dat vind ik wel moeilijk. Ik heb mijn werk met zoveel passie en plezier gedaan, dat ga ik missen.”