De STEVIG-professionals bekijken wat er nodig is om iemands leven (terug) op orde te krijgen. Daarin is de samenwerking met de sociale omgeving cruciaal. “Je mag mij zien als de spil tussen de cliënt, de zorgprofessionals en het sociale netwerk”, vertelt Mathijs. “Samen bekijken we hoe we de cliënt kunnen helpen. Het sociale netwerk is daarin heel belangrijk. Dat geldt trouwens niet alleen voor onze cliënten, maar voor iedereen; we hechten toch allemaal waarde aan interactie met familie, vrienden, kennissen, enzovoorts? Een goed gesprek, een leuke activiteit, samen lachen – we hebben het allemaal nodig. Bij onze cliënten is dat niet anders.”

Grote waarde

Zeker bij intensieve behandelingen is de waarde van een sociaal netwerk niet te onderschatten, stelt Mathijs. “Neem het behandelen van een angststoornis. Dat die behandeling bij ons centraal staat, is logisch. Maar hij werkt ook thuis door. Bijvoorbeeld doordat een cliënt somber of aangedaan thuiskomt, of zelfs oude angsten herbeleeft. Een begeleider aan wie je je verhaal kwijt kunt, een broer of zus met wie je een wandeling maakt, een familielid dat wat huishoudelijk werk overneemt – het helpt allemaal. De mensen in je sociale netwerk kennen je situatie, je leefwereld en je uitdaging. Hun betrokkenheid is dus een grote meerwaarde.”

Samen opbouwen

Maar hoe ziet een sociaal netwerk er eigenlijk uit? Is dat altijd hetzelfde? En wat als iemand amper een sociaal netwerk heeft? “Een sociaal netwerk ziet er voor iedereen anders uit”, vertelt Mathijs. “Voordat we een behandeling starten, brengen we het in beeld. Sterker nog, cliënten moeten zelfs een stevig sociaal netwerk hebben om zich aan te kunnen melden. Dat betekent overigens niet dat we anderen in de kou laten staan. Is er geen netwerk? Dan kijken we of we dat kunnen opbouwen.”

Trots en zelfverzekerd

Voorbeelden daarvan zijn er genoeg. Mathijs vertelt het verhaal van cliënten, die via vrijwilligerswerk in buurthuizen en wijkcentra vriendschappen voor het leven sloten. “Of neem die ene oudere man die we behandelden aan een ernstig trauma. Als gevolg daarvan durfde hij niet meer de deur uit, waardoor hij langzaam vereenzaamde. Samen met zijn sociotherapeut hebben we een plan gemaakt.

Het eerste resultaat: de man ging weer naar de ontmoetingsplek waar hij voorheen zo graag was. Daar had hij meteen weer aanspraak, onder andere van de dame met wie hij vroeger vaak koffie dronk. Inmiddels is het contact weer volledig aangehaald. Ze is zelfs een geweldige gesprekspartner voor hem. Inmiddels voelt hij zich trots, zelfverzekerder en vrolijker. Hij heeft zelfs nog een oude hobby opgepakt: voetbalwedstrijden bezoeken. En ook daar heeft hij nieuwe contacten gelegd. Niet diepgaand, eerder licht en luchtig, maar ook die zijn vaak heel waardevol.”

Iedereen is nodig

De aandacht van Mathijs gaat overigens niet alleen uit naar de cliënt zelf. “Het hoort bij mijn functie om ook aandacht te hebben voor de mensen die het sociale netwerk vormen. Hoe gaat het met hen? Hoe ervaren zij de impact? Kunnen we hen ergens bij helpen? Met oprechte aandacht voor ieder individu werk je aan een écht duurzaam resultaat: een stabiel netwerk, waarin iedereen gelijkwaardig is vanuit zijn of haar eigen, unieke rol. Anders gezegd: niemand staat op een voetstuk, maar we hebben wél iedereen nodig.”

Dit artikel is verschenen in WIJ Magazine. Dat is een blad voor verwanten en cliënten van Dichterbij.